Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi

Öz

Makalede, Cumhuriyet’e geçişten sonra Ebû Hanîfe hakkında ortaya konan fıkıh

çalışmalarıyla ilgili bir literatür hazırlanması ve değerlendirmelerde bulunulması

amaçlanmıştır. Türkiye’de Ebû Hanîfe hakkındaki fıkhî çalışmaların 90’lı yıllardan

sonra yoğunluk kazandığı görülmektedir. Ebû Hanîfe özel konulu sempozyumların

düzenlenmesi ve akademik dergi sayılarının yayınlanması ise 2000’den sonraya

rastlamaktadır. Alan olarak değerlendirdiğimizde fıkıh usulü alanında bir yoğunluk

göze çarpmaktadır. Bunların da çoğu onun hadis anlayışı konulu çalışmalardır.

Füru alanındaki çalışmaların azlığı görülmekte olup bunların çoğu Ebû Hanîfe’nin

fıkhını ihyâ ve icrâdan ziyade, geçmişi anlama ve tasvir eksenlidir. Ebû Hanîfe’nin

görüşlerinden tahrîc benzeri metotlarla sağlıklı sonuçlar çıkarabilmek için, içinde

bulunduğu ilmî çevre, öğrencilerinin ders halkaları ve mezhep silsileleri ile ilgili

çalışmaların artmasına ihtiyaç bulunmaktadır. Usûl alanında ise, Ebû Hanîfe ve

“makasıd” konulu çalışmalar yapılmasının, fıkhın çağımızdaki dinamizmine katkı

sağlayacağı düşünülmektedir.