Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The God Factor as a Moral Cause in Human-Nature Relationship

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 8, 2950 - 2962, 25.12.2016
https://doi.org/10.15869/itobiad.278883

Öz

Human actions are shaped by religion,
language, culture and traditional practices which were adopted by him/her.
Especially, these factors  are evident
and directive od the perception of the existence and in shaping of the values.
Therefore, all kinds of  evaluation  and 
approaches related with the human, should be made taking into account
these elements. A human being acts completely in this direction with his/her
accumulation of these values during the undertaking of physical, metaphysical
and moral dimensions related with the environment. This article carries the aim
of raising the human's approach to the environment by its philosophic and moral
dimensions to a large extend. Because of the reason of that the moral values
are not inspired by itself, the subjects which cause to  differentiate from one culture to
another  are going to be argued out   in need, 
and  tried to analyze with  critically.

Kaynakça

  • Armstrong, J. S.-Botzler, R. G., Environmental Ethics: Divergence and Convergence, Mc Graw-Hill, New York: 1993.
  • Aydın, Ayhan. Felsefe (Düşünce Tarihi), Pegem Akademi, Ankara: 2012.
  • Cevizci, Ahmet. Felsefe Tarihi (Thales’ten Baudrillard’a), Say Yayınları, İstanbul: 2015.
  • Cevizci, Ahmet. Paradigma Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul: 1999.
  • Fromm, Erich. Erdem ve Mutluluk, (çev. Ayda Yörükan), Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul: 1994.

İnsan Doğa İlişkisinde Ahlaki Bir Neden Olarak Tanrı Faktörü

Yıl 2016, Cilt: 5 Sayı: 8, 2950 - 2962, 25.12.2016
https://doi.org/10.15869/itobiad.278883

Öz

İnsanın
eylemleri benimsemiş olduğu din, dil, kültür ve geleneksel pratikler
çerçevesinde şekillenir. Özellikle insanın değer yargılarının şekillenmesinde,
varlığı algılayışında bu unsurların belirgin ve yönlendirici etkisi
vardır.  Bu sebeple insanla ilgili her
yaklaşım ve değerlendirme bu unsurlar göz önünde bulundurularak yapılmalıdır.
İnsan çevre ile ilgili değerlendirmelerinde onun fizik, metafizik ve ahlaki
boyutlarının ele alınması esnasında da bütünüyle bu birikimi doğrultusunda
hareket eder. Bu makale büyük ölçüde insanın çevre konusundaki tutumunu felsefi
ve ahlaki yönden inceleme konusu yapma amacı taşımaktadır. Ahlakın kendinden
mülhem bir tutum olmadığı gerekçesiyle onu meydan getiren bir kültürden
diğerine farklılık göstermesine neden olan hususlar yeri geldikçe ele alınacak
ve eleştirel bir tutumla analiz edilmeye çalışılacaktır.  

Kaynakça

  • Armstrong, J. S.-Botzler, R. G., Environmental Ethics: Divergence and Convergence, Mc Graw-Hill, New York: 1993.
  • Aydın, Ayhan. Felsefe (Düşünce Tarihi), Pegem Akademi, Ankara: 2012.
  • Cevizci, Ahmet. Felsefe Tarihi (Thales’ten Baudrillard’a), Say Yayınları, İstanbul: 2015.
  • Cevizci, Ahmet. Paradigma Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul: 1999.
  • Fromm, Erich. Erdem ve Mutluluk, (çev. Ayda Yörükan), Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul: 1994.
Toplam 5 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ergin Ögcem

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 5 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Ögcem, E. (2016). İnsan Doğa İlişkisinde Ahlaki Bir Neden Olarak Tanrı Faktörü. İnsan Ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(8), 2950-2962. https://doi.org/10.15869/itobiad.278883
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi  Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.