Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi

Öz

Başlıca Kur’ân ilimlerinden olan İ‘câz, III. (IX.) yüzyılın başlarından itibaren üzerinde önemle durulan bir konu olarak ortaya çıkmıştır. Bu ilim, “Kur’ân’ın Allah kelâmı olup olmaması” gibi temel bir meseleyi merkeze almaktadır. Bu mesele ise nübüvvetin en başından itibaren, “Kur’ân’ın bir beşer sözü olarak peygambere ait olabileceği, Allah kelâmı olamayacağı” şeklinde, müşrikler tarafından sıklıkla gündeme getirilmiş iddiaların başında gelmektedir. Dolayısıyla İ‘câzu’l-Kur’ân konusu, her ne kadar sonraki asırlarda bir ilim hüviyetinde ortaya çıkmış olsa da onun temel dinamiklerini oluşturan esas argümanların kaynağını, vahyin başlangıcına kadar götürmek mümkündür. Bu ilim, esas aldığı temel meselelerin öneminden ötürü, başlangıcından günümüze kadar âlimlerin ilgi odağı olmuş ve bu konuda pek çok görüş ortaya konulmuştur. Biz de bu çalışmamızda, öncelikle meselenin mahiyeti, dayandığı temel argümanları izah edecek ve bu konuda beyân edilen görüşlerden bazılarını genel hatlarıyla açıklamaya gayret edeceğiz. Bu çalışmanın, i‘câz konusunda akademik çalışma yapmak isteyenlere bir zemin sunmasını, ayrıca bu konu hakkında bilgi sahibi olmak isteyenlere de fayda sağlamasını umuyoruz.