Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Öğrenci Merkezli Öğretim Yöntem ve Tekniklerini Kullanmaya Yönelik Tutumları
Öz
Yapılandırmacı eğitim, öğrencilerin yaparak, yaşayarak ve öğrenme süreçlerinde aktif bir rol üstlenerek bilgiye ulaşmalarını temel edinen bir yaklaşımdır. Yapılandırmacı eğitimle birlikte öğretmen rollerinde köklü değişimler meydana gelmiştir. Bu yeni modelle birlikte öğretmenlerin görevleri; öğrencilerin bilgiyi aktif bir şekilde yapılandırabilecekleri bir ortam hazırlamak, bilgiyi edinme sürecinde öğrencilere rehberlik etmek olarak belirlenmiştir. Bu doğrultuda öğretmenlerden beklenen, sınıf içi süreçlerde geleneksel anlatım modeli yerine öğrencilerin aktif bir rol üstleneceği çağdaş öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaktır. Bu araştırmanın amacı Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmenlerinin öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik tutumları belirlemektir. Araştırma, betimsel tarama modeli ile yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu 177 DKAB öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak “Öğrenci Merkezli Öğretim Yöntem ve Tekniklerini Kullanmaya Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre DKAB öğretmenleri öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik olumlu bir tutuma sahiptirler. DKAB öğretmenlerinin, öğrenci merkezli yöntem ve teknikleri kullanmaya yönelik tutumları; cinsiyet, mezun olunan program, eğitim durumu ve mesleki deneyim değişkenlerine göre farklılaşmamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Çağdaş Eğitim Öğrenci Merkezli Öğretim Yöntem ve Teknikler Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenleri
Kaynakça
- Adıgüzel, A. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri: Süreçler stratejiler yaklaşımlar ve modeller, Ankara: Vize Yayıncılık.
- Aina, J. K. (2017). Developing a constructivist model for effective physics learning. International Journal of Trend in Scientific Research and Development, 1(4), 59-67.
- Amineh, R. J., & Asl, H. D. (2015). Review of constructivism and social constructivism. Journal of Social Sciences, Literature and Languages, 1(1), 9-16.
- Baltacı, A., & Aydın, Y. (2019). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerine Yönelik Tutumları. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(1), 13-37.
- Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1993). In Search of Understanding: The Case for Constructivist Classrooms. Alexandria, Va.: Association for Supervision and Curriculum Development.
- Çetin, A. (2020). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilikleriyle öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 1-20.
- Demirkan, Ö., & Saraçoğlu, G. (2016). Anadolu lisesi öğretmenlerinin derslerde kullandiklari öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 2(1), 1-11.
- Doolittle, P. E. (2014). Complex constructivism: A theoretical model of complexity and cognition. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 26(3), 485-498.
- Erdem, E., & Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 81-87.
- Evrekli, E., Didem, İ., Balım, A. G., & Kesercioğlu, T. (2009). Fen öğretmen adaylarının yapılandırmacı yaklaşıma yönelik tutumlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 673-687.
- Fox, R. (2001). Constructivism examined. Oxford Review of Education, 27(1), 23-35.
- Holt-Reynolds, D. (2000). What does the teacher do?: Constructivist pedagogies and prospective teachers’ beliefs about the role of a teacher. Teaching and teacher education, 16(1), 21-32.
- Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T., & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 383-402.
- Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi (30. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Koç, C. (2014). Öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 150-170.
- Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 31(142).
- Kurtdede-Fidan, N., & Duman, T. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(174), 143-159.
- Maden, S., Durukan, E., & Akbaş, E. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin öğrenci merkezli öğretime yönelik algıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 255-269.
- Ocak, G., Ocak, İ., Yılmaz, M., & Mergen, H. H. (2012). İlköğretim öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine yönelik tutumları (Afyonkarahisar Örneği). İlköğretim Online, 11(2), 504-519.
- Perkins, D. N. (1991). Technology meets constructivism: Do they make a marriage?. Educational technology, 31(5), 18-23.
- Şentürk, C. (2009). Eğitimde yeniden yapılanma ve yapılandırmacılık. Eğitişim Dergisi, 23, 57-23.
- Şimşek, H., Hırça, N. & Coşkun, S. (2012). İlköğretim fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerini tercih ve uygulama düzeyleri: Şanlıurfa İli örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), 249-268. Yaylak, E. (2020). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin öğretim yöntem ve uygulamalarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1), 187-205. Yılmaz, B. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin Fen ve Teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Religious Culture and Moral Knowledge Teachers’ Attitudes Towards Student Centered Learning Methods and Techniques
Öz
Constructivist education is an approach based on students' access to knowledge by performing, experiencing and taking an active role in learning processes. Along with constructivist education, changes have occurred in teacher roles. With this new model, the duties of teachers are redetermined as preparing an environment where students can actively construct knowledge and guiding students in the process of learning. According to the constructivist education, teachers are expected to employ contemporary learning methods and techniques, in which students will take an active role, instead of traditional teaching methods. The purpose of this study is to analyze the attitudes of Religious Culture and Moral Knowledge Teachers towards student centered learning methods and techniques. The research was carried out with the descriptive survey model. The study group of the research consists total number of 177 DKAB teachers. For the data collection “The Scale of Attitudes Towards Using Student Centered Learning Methods And Techniques” was used. According to the findings obtained from the research, DKAB teachers have a positive attitude towards using student centered learning methods and techniques. It is determined that DKAB teachers' attitudes towards using student centered methods and techniques does not differ for the gender, bachelor degree, educational level nor the seniority.
Anahtar Kelimeler
Contemporary Education Student Centered Learning Methods and Techniques Religious Culture and Moral Knowledge Teachers
Kaynakça
- Adıgüzel, A. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri: Süreçler stratejiler yaklaşımlar ve modeller, Ankara: Vize Yayıncılık.
- Aina, J. K. (2017). Developing a constructivist model for effective physics learning. International Journal of Trend in Scientific Research and Development, 1(4), 59-67.
- Amineh, R. J., & Asl, H. D. (2015). Review of constructivism and social constructivism. Journal of Social Sciences, Literature and Languages, 1(1), 9-16.
- Baltacı, A., & Aydın, Y. (2019). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Öğretim Yöntem ve Tekniklerine Yönelik Tutumları. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(1), 13-37.
- Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1993). In Search of Understanding: The Case for Constructivist Classrooms. Alexandria, Va.: Association for Supervision and Curriculum Development.
- Çetin, A. (2020). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilikleriyle öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 1-20.
- Demirkan, Ö., & Saraçoğlu, G. (2016). Anadolu lisesi öğretmenlerinin derslerde kullandiklari öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri. The Journal of International Lingual Social and Educational Sciences, 2(1), 1-11.
- Doolittle, P. E. (2014). Complex constructivism: A theoretical model of complexity and cognition. International Journal of Teaching and Learning in Higher Education, 26(3), 485-498.
- Erdem, E., & Demirel, Ö. (2002). Program geliştirmede yapılandırmacılık yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 81-87.
- Evrekli, E., Didem, İ., Balım, A. G., & Kesercioğlu, T. (2009). Fen öğretmen adaylarının yapılandırmacı yaklaşıma yönelik tutumlarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 673-687.
- Fox, R. (2001). Constructivism examined. Oxford Review of Education, 27(1), 23-35.
- Holt-Reynolds, D. (2000). What does the teacher do?: Constructivist pedagogies and prospective teachers’ beliefs about the role of a teacher. Teaching and teacher education, 16(1), 21-32.
- Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T., & Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(2), 383-402.
- Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi (30. baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Koç, C. (2014). Öğrenci merkezli öğretim yöntem ve tekniklerini kullanmaya yönelik tutum ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 150-170.
- Koç, G. (2006). Yapılandırmacı sınıflarda öğretmen-öğrenen rolleri ve etkileşim sistemi. Eğitim ve Bilim, 31(142).
- Kurtdede-Fidan, N., & Duman, T. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımın gerektirdiği niteliklere sahip olma düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(174), 143-159.
- Maden, S., Durukan, E., & Akbaş, E. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin öğrenci merkezli öğretime yönelik algıları. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 255-269.
- Ocak, G., Ocak, İ., Yılmaz, M., & Mergen, H. H. (2012). İlköğretim öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerine yönelik tutumları (Afyonkarahisar Örneği). İlköğretim Online, 11(2), 504-519.
- Perkins, D. N. (1991). Technology meets constructivism: Do they make a marriage?. Educational technology, 31(5), 18-23.
- Şentürk, C. (2009). Eğitimde yeniden yapılanma ve yapılandırmacılık. Eğitişim Dergisi, 23, 57-23.
- Şimşek, H., Hırça, N. & Coşkun, S. (2012). İlköğretim fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerini tercih ve uygulama düzeyleri: Şanlıurfa İli örneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(18), 249-268. Yaylak, E. (2020). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin öğretim yöntem ve uygulamalarının değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(1), 187-205. Yılmaz, B. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin Fen ve Teknoloji dersinde yapılandırmacı öğrenme ortamı düzenleme becerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dini Araştırmalar (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 26 Eylül 2023 |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Eylül 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 27 Ağustos 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 4 Sayı: 2 |
