Hayatı etkileyen siyasi, ekonomik, toplumsal değişimler okulların da değiştirilmesini gündeme getirmiştir. Dünyada 70’li yıllarda okul geliştirme arayış ve anlayışları ortaya çıkmaya başlamıştır. Benzer gelişmeler Türkiye’de ise 90’lı yıllarda devreye girmiştir. 90’lı yıllardan bu yana farklı anlayışlarla yürütülen okul geliştirme çalışmalarının günümüzde Okul Gelişim Modeli ile yürütülmesi planlanmıştır. Okul Gelişim Modeli “2023 Eğitim Vizyonu”nda benimsenen bir modeldir. Okulların kurumsal kapasiteleri ve okulda gerçekleştirilen etkinlikler ile akademik faaliyetler ve proje çalışmaları modelde gelişim alanı olarak belirlenmiştir. Araştırmada öğrencilerin akademik ve etkinlik gelişim alanına yönelik görüşleri ele alınmıştır. Araştırma 2018-2019 eğitim-öğretim yılında Ankara’nın farklı ilçelerinde bulunan 5 imam hatip lisesinde toplam 30 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nitel araştırma yönteminin çoklu durum deseni tercih edilmiş ve katılımcıların görüşlerini almak amacıyla görüşmeler gerçekleştirilirken yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. İmam hatip liselerinde diğer liselerle ortak olan derslerin öğretiminin yanında meslek derslerinin öğretiminin yapılmasından dolayı akademik alanda hem mesleki hem de ortak eğitim-öğretim alanı ele alınmıştır. Öğrencilerin akademik ve etkinlik gelişim alanına yönelik görüşleri Okul Gelişim Modeli açısından incelenmiştir. Görüşme yöntemi kullanılarak elde edilen veriler betimsel veri analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Veriler tema, kategori ve kodlar yardımıyla ortaya konulmuştur. Katılımcı öğrencilerin akademik ve etkinlik gelişim alanına yönelik görüşlerinin Okul Gelişim Modeli’nde belirlenen hedeflerle uyumlu olduğu görülmüştür.
Din Eğitimi İmam Hatip Lisesi Okul Gelişim Modeli Akademik Gelişim Alanı Etkinlik Gelişim Alanı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Eğitimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 27 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 27 Kasım 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 7 Sayı: 2 |
Bartın Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi
2017