Abstract
With the creation of the first human, Adam (pbuh), humanity received revelation from the prophets. The revelation experience that began with Adam (peace be upon him) continued until the last prophet, Hz. Muhammad (peace be upon him), and this chain of revelation concluded with the Qur'an. The process of writing the verbal revelation along with the revelation of the Quran was carried out by the Prophet himself. The Qur'an, which was expanded into a book during the caliphate of Hz. Abu Bakr following the passing of the Prophet Muhammad (pbuh), was duplicated during the caliphate of Hz. Uthman and has remained unchanged to this day. It is seen that there are some differences between the writing and recitation of the Quran, which was carried in book form, throughout the historical process. These differences manifest themselves as authentic recitations as recitation seba/seven recitations and recitation ashare/ten recitations. In addition to these recitations, there are also shaz recitations. There is another type of recitation that is controversial whether it is included in the sahih and shaz recitations or whether it is a recitation, and this is Mudrec Recitation. Whether Mudraj Qiraat is a form of reading among seven or ten recitations has been a matter of debate among scholars working on this subject. While some of the scholars who study the differences in recitation argue that mudraj recitation is a form of recitation, others claim that it is an explanation between verses in tafsir Mushafs. While there was no clear statement that Mudraj Qiraat was a form of recitation until Suyûtî, with Suyûtî, Mudraj recitation took place among the concepts of recitation. However, there is still uncertainty as to whether mudraj recitation is a form of reading. Clarifying this opacity is an important problem that awaits an answer. It is considered essential to clarify the aforementioned opacity by making a synthesis of the previous studies on this subject. Because the differences in recitation in some verses regarding the provisions also lead to changes in the provisions. This work called 'The Concept of Mudraj in Readings', which we have criticized, is a kind of answer to the questions waiting to be answered on this subject.
Keywords
References
- İbn Hanbel, Ahmed. el-Müsned, Thk. Muhammed Cemil el Utar, Beyrut: Daru’l Fikr, 1994.
- et-Taberi, Muhammed İbn Cerir, Camiu’l-Beyan An Te’vili Ayi’i’l-Kur’ân, Thk. Sıdkı Cemil el-Utar, Beyrut: Daru’l-Fikr, 1995.
Abstract
İlk insan Adem’in (as) yaratılışıyla birlikte insanlık, peygamberler vasıtasıyla vahye muhatap olmuştur. Adem’le (as) başlayan vahiy tecrübesi son peygamber Hz. Muhammed’e (sav) kadar devam etmiş ve bu vahiy silsilesi Kur’an’la son bulmuştur. Kur’an’ın nüzulü ile birlikte sözlü vahyin yazılması işlemi, bizzat Hz. Peygamber (sav) kontrolünde yapılmış ve vahiy kâtiplerine yazdırılmış ancak Hz. Peygamber’in sağlığında Kur’ân toplanarak bir kitap haline getirilmemiştir. Hz. Peygamber’in (as) vefatından sonra Hz. Ebubekir’in hilafeti döneminde kitap haline getirilen Kur’ân, Hz. Osman’ın hilafeti döneminde çoğaltılarak günümüze kadar herhangi bir değişikliğe uğramadan gelmiştir. Kitap haline getirilen Kur’an’ın tarihsel süreç içerisinde yazımıyla kırâati arasında bir kısım farklılıkların olduğu görülmektedir. Bu farklılıklar sahih kırâatler olarak kırâat-ı seba/yedi kırâat, kırâat-ı aşere/on kırâat şeklinde kendisini göstermektedir. Bu kırâatlerin yanısıra şâz kırâatler de bulunmaktadır. Sahih ve şâz kıraatlerin hangisine dahil olup olmadığı veya bir kırâat olup olmadığı tartışmalı olan bir diğer kırâat türü daha bulunmaktadır ki bu da Müdrec Kırâat’tır. Müdrec Kırâat’in yedi veya on kırâat içerisinde yer alan bir okuma şekli olup olmadığı bu konuda çalışma yapan âlimler arasında tartışma konusu olmuştur. Kırâat farklılıkları konusunda çalışma yapan âlimlerin bir kısmı müdrec kırâatin bir kırâat şekli olduğunu savunurken bir kısmı ise bunun tefsir mahiyetli Mushaflarda ayetler arasında açıklama olduğunu iddia etmişlerdir. Suyûtî’ye kadar Müdrec Kırâat’in bir kırâat şekli olduğu konusunda açık bir ifade bulunmazken, Suyûtî ile birlikte müdrec kırâat, kırâat kavramları arasında yer almıştır. Fakat müdrec kırâatin bir okuma şekli olup olmadığı konusunda halen bir kapalılık bulunmaktadır. Bu kapalılığın açıklığa kavuşturulması önem arz etmektedir. Bu konuda geçmişte yapılan çalışmaların bir sentezini yaparak zikri geçen kapalılığı açıklığa kavuşturmak elzem olarak görülmektedir. Zira ahkam konusundaki bir kısım ayetlerdeki kırâat farklılıkları, hüküm değişikliğine de yol açmaktadır. Kritiğini yaptığımız ‘Kırâatlerde Müdrec Kavramı’ isimli bu eser, bu konuda cevap bekleyen sorulara bir nevi cevap niteliğindedir.
Keywords
References
- İbn Hanbel, Ahmed. el-Müsned, Thk. Muhammed Cemil el Utar, Beyrut: Daru’l Fikr, 1994.
- et-Taberi, Muhammed İbn Cerir, Camiu’l-Beyan An Te’vili Ayi’i’l-Kur’ân, Thk. Sıdkı Cemil el-Utar, Beyrut: Daru’l-Fikr, 1995.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Recitation of the Qur'an and Qiraat |
| Journal Section | Book Reviews |
| Authors | |
| Publication Date | April 20, 2024 |
| Submission Date | December 12, 2023 |
| Acceptance Date | April 15, 2024 |
| Published in Issue | Year 2024 Issue: 26 |
- Article Files